Haydi twitter, vurun Gökhan Gönül'e

Haydi twitter destek verin TT yapacağız, bu gün Gökhan Gönül'ü asıyoruz.
Bu sosyal medya, içimizdeki  canavarın ortaya çıkması için ne kadar iyi bir platform.  Yeni dünya düzeni, kalabalık şehirler, güçlenen bireysel çıkar güdüsü ve son nokta twitter. Haydi vuralım hep beraber. Zaten bunlar şöyle, bunlar böyle....
İnanın yazanları suçlamıyorum, kulübü bölmek için yaptıklarına, hain olduklarına inanmıyorum. Belli ki %90'ı en az benim kadar Fenerbahçe sevdalısı.  Gönüllerinde bu ateş var. Onlar Fenerbahçe'yi korumak istiyorlar. Bu yüzden Gökhan'a, Aykut hocaya, Bekir'e tepkileri.  Böyle gördüler, böyle anladılar bu dünyayı. Bu ışık hızıyla geçen yıllar onları böyle yapıyor. Hayatları kredi kartı borçları, işini kaybetme veya bir işe sahip olamama kıskacı altında. Ellerinde bir akıllı telefon var diye dünyaları güllük gülistanlık değil. Sabah erken kalkıyorlar, metroya koşturuyorlar, işleri yetiştirmeye çalışıyorlar. Çoğu kuzenlerinin kaçıncı sınıfa gittiğini bilmiyor. Bu hızlı hayat, bu yeni hayat, onlara karşı da çok hoyrat.
Mesele şu. Bir oyun var, futbol. İzlemeyi çok seviyoruz. Çok heyecanlı bir şey. Bir takım tutuyoruz, bir takıma tutuluyoruz. Varımız yoğumuz bu takım. Ama durmamız gereken, yapmamamız gereken bir şey var.  Oyuncularımız hakkında sahada gördüklerimizden yola çıkarak kişisel yargılara varmamalıyız.  Sahada işini yapanları sahadaki işleri ile değerlendirmeliyiz.  Yeterince mücadele etmediyse, bundan şikayetimiz olabilir, taktiksel olarak doğru pozisyonları almadıysa, yine şikayet edebiliriz. Hepsi bu. Bu çoçukların karakterleri, iş ahlakı, Fenerbahçe sevgisi gibi konularda ahkam kesmek gerçekten faydasız bir çaba. 
Kendi hayatınıza dönmenizi rica ediyorum, dışarıdan bakan bazı insanların, iş arkadaşlarınızdan en bencil olanları, sizden daha kıymetli görebildiklerine tanık oldunuz mu? Umarım olmamışsınızdır ama bir gün olacaksınız. Sizin beş para etmez gördüğünüz birini, sevdiğiniz bir büyüğünüze değerli görünüyor olabilir mi? Olmadıysa da başınıza gelecek. Evliyseniz, eşinizin çok sinir olduğu biri hakkında sizin tam tersi bir görüşe sahip olduğuna katlanmak zorunda kalacaksınız. 
Hayat böyle, size de kimse acımıyor unutmayın. Maksadınız rövanşsa devam edin. Şu şöyle, bu böyle...
Gerçekte hiçbirimiz Gökhan Gönül'ü tanımıyoruz. Alçak gönüllümü, kibirlimi, gözü tok birisimi, çıkarlarına karşı hassasmı. Ailesine, büyüklerine, komşularına karşı nasıl. Takıma katılan genç oyunculara destek veriyormu. Bunları bilemiyoruz, bilemeyiz. Bize taraftar olarak en kıymetli gözükenler, gerçekte en değerli insanlar değil, profesyonel imajını en iyi sunabilenler olabilir.  En sığ bir şekilde bu işe girersek bile çok karışık. Biraz daha açarsak, insanların döneme ve şartlara göre iyi ve kötü şeyler yaptıklarıda ortaya çıkar ki, denklem sınırsız bilinmeyene kadar gider. 
Kısaca oyuncularımıza karşı ve herkese karşı bu acımasız çağın peşin hükümleri ile yaklaşmamalıyız. Onlar futbol oynuyorlar. Bizde oraya bakalım.  Birde biraz daha yavaş olalım düşünme, anlama yargılama işlerinde.

Son söz Milan Kundera'dan:

Yavaşlık ile anımsama, hız ile unutma arasında gizli bir ilişki vardır. Gözümüzün önüne en sıradan bir durum getirelim: Bir adam sokakta yürüyor. Birden bir şey anımsamak istiyor, ama anı uzaklaşıyor. O anda kendiliğinden yürüyüşünü yavaşlatıyor. Buna karşılık, az önce yaşadığı kötü bir olayı unutmaya çalışan insan, hâlâ çok yakınında olan zamanda, sanki bulunduğu yerden hemen uzaklaşmak istiyormuş gibi elinde olmadan yürüyüşünü hızlandırır.